Gidiyorsun,
Biliyorum karanlık çökmeden evde olman gerek.
Siyah bir mont
Beyaz bir fular,
Boynundan çiçekler dökülmeden,
Dönmen gerek.
Saçların diyorum,
Onlarında mi gitmesi gerek?
Boynuna değdikçe her bir teli,
Nasıl da kıskanıyorum oysa ki.
Kırıkların da çoğalıyorum,
En çok.
Öpmek istedikçe her bir telini.
Boynun diyorum,
Rüzgarlara da düşman etti beni.
Sahi oda mı gitmeli?
Köprücük kemiklerinin başlayıp,
Gökyüzüne uzanan yerde,
Bir medeniyet kurmalı insanoğlu.
Ülkeler ve milletler savaşmayı bırakıp,
Ateşkes ilan etmeli tam o noktada.
ve özgürlük,
Gözlerine doğru bir kahvede,
Tabiatın hürlüğünce,
Yeşermeli kalplerde.
Ve ellerin,
Parmak uçlarımdan çekilmeye başladığında,
Bu ülkede ihtilal oluyor.
İnsanlığın suçu tam da burada başlıyor,
Kan ve kemik yığılı bedenler,
Et ve tırnak gibi birbirinden ayrılıyor o anda.
Sırtını dönüp,
uzağa doğru attığın bir adımın arkasında
Yıkılıyor bütün şehirler.
Ve gideli bir dakika geçmeden,
Bir çağ geçiyor üzerimden.
Sahi,
Gitmen mi gerek?
"Seni biraz daha sevmeden."
Kayıt Tarihi : 1.12.2019 15:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yeşilden kahveye...
![Ahmed Fehim Solak](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/01/gitmen-mi-gerek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!