Gitmemeliydin...
Bir fecir vaktinde,
Bir nişan aktinde,
Vuslat zili çalıyorken çın çın,
Kıyamet koptu dedin, kapıyı açın!
Gittiğin gün, sanki dünyam sarsıldı,
Kalbim darağacında, aşk ipinden asıldı.
Ruhumda vaveylalar,
Mevsim, kırkindileri aştı.
Mecnunlar ve Leyla'lar,
Hayalimde dolaştı.
Kar, kış, kıyamet...
Gönlüm hüzne bulaştı.
Sen yoksan gökyüzü çökük ve karanlık,
Küsüverdi Güneş, Ay'a bir anlık.
Ruh dengeyi kaybetti, bedenim hareketsiz,
Umut tarlamda bile mahsuller bereketsiz,
Gitmeseydin ey yâr, ansızın ve sebepsiz!
Gittin ya...
Bulutlar ağlamaz,
Yaram, koz bağlamaz oldu.
Gözlerimde nem,
Gönlümde elem,
Efsunu ömrün silindi hayalimden,
Bir sen anlardın, giz dolu halimden..
Geri dön...
Anladım ki, sevgiden anlamaz kulsun,
Dön geriye ki, gönlüm dertten kurtulsun,
Haydi bir şans daha, geçmişler unutulsun,
İn şu dönmedolaptan,
Artık oyun son bulsun!
Kayıt Tarihi : 2.12.2012 18:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!