Unutulmaya yüz tutmuş
Unutanları da,içine hapsedip
Üzerine kilit vurulmuş
Bir oda gibiydi kalbim…
Kimsenin açmaya cesaret edemediği,
Yada verdikleri yaralardan
Kimsenin girmesine izin vermediğim bir oda…
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta