bu aşk şehrin nefretinde kirlendi kumruluğum
milatlarını doldurdu destansı mitlerim
oysa aşk bile aşkı benden öğreniyordu
boşluklarında akıyor hoşluğum
Ölüm kalım arasında kalan sevilerimin çobanıyım
Gitmeleri otlatıyorum kırık baharlarda
bir düşten düşüp aşka atıldım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
