bu aşk şehrin nefretinde kirlendi kumruluğum
milatlarını doldurdu destansı mitlerim
oysa aşk bile aşkı benden öğreniyordu
boşluklarında akıyor hoşluğum
Ölüm kalım arasında kalan sevilerimin çobanıyım
Gitmeleri otlatıyorum kırık baharlarda
bir düşten düşüp aşka atıldım
başkasında yok olmak için
gitmem gerek gayrı
yalnızlık para kazanmadan
gölgem, serin bir sen sunsun
kapanıyor yar ile yaram arasında kırılışlar
etini parçalıyor etik
kendi benimde düş oluyor sensizlik
gitmem gerek gayrı
sen rayında kayboluşum
yok oluşlarımın sözlerinde can cam oluyor varlığın evine
isabet eden bir yayın gerilmesine gün aşırı oluyor atılışın
Hiç olmazsa sevda bıraktın bana
Meşru bir aşk bebeğim doğdu sende
kanayan yüreğimin memesindedir aşkın sütü
Gitmem gerek büyüyor bebek
Sen gitmeleri,yeniden gelmeleri emzir sevgilim
Kayıt Tarihi : 30.10.2009 00:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!