Gitmem Gerek Şiiri - Aslı Demirel

Öyle
Alıp eline çocuğunu b/akma gözlerime hüzünle
Yanlışa düştü haddini aştı taşkın yürek
Dedim
Evet dedim sana aşkımsın diye sonunu bilerek
Ama yas/aksın aşkım bana
Eğip başımı gitmem gerek

Belki
Alev arzular yayıldı her günün göz kırpışına
Ne diyeyim sözler az kalır kalbinim yankılarına
Güneş miydin yoksa köz mü ellerim yandı her uzanışında
Mis kokan bahara düşürsen de beni istemeyerek
Yas/aksın gönlüme gitmem gerek

Biliyorum durulmaz bu dalgalar ama mecburi bu yolculuk
Ben durdum ben sustum kalbim aktı sana oluk oluk
Her gözde acımasızlık izlerinde idamımı görmek
Acı be sevdiğim
Kalbimi alaşağı etsem de gitmem gerek

Ellerimin arasındaki anka oldun
Şimdi geldiğin yere uçma zamanı
Kısacıkta olsa abıhayat gibi avuçlarıma doldun
Belki üzdüm
Belki şimdi güzüm
Anlayacaksın beni aşkta oluşumda sondun
Ama elimden gelmeyerek
Ama şimdi emekleyerek
Sesime prangalar vurarak gitmem gerek

Hep gördüm ayak izlerinde çaresizlik sancılarını
Sen de farkındasın çekiyorsun ince bir sızı
Belki en yücesiydi gözlerinde ki aşkın saflığı
Ah ne zor bir bilsen sözde sana elveda demek
Ama yas/aksın aşkım bana
Kalbim yerinden sökülerek
Gitmem gerek
Gitmem gerek...

(13 02 2007)