Gitmem Gerek Şiiri - Figen Yılmaz

Kanı kalbimde aşkın,
Temiz berrak ve taşkın,
Akıp dururken şaşkın;
Gölgen ona düşmeden
Gitmem gerek.

Esaret mi nasibi?
Kafesteki kuş gibi.
Çırpınan şu kalbimi
Daha da çok üzmeden
Gitmem gerek.

Çözülmeli palamar,
Kapanmalı kapılar,
Tehlikeli haber var:
Av tuzağa girmeden
Gitmem gerek.

Beklemek, hep beklemek...
Diyemem neme gerek...
Yol kenarında çiçek,
Ak boynunu bükmeden
Gitmem gerek.

İçindeki engerek,
Gömlek üstüne gömlek
Tazeleyip dökerek,
Aşkı zehirlemeden
Gitmem gerek.

Yüzüne yapışan kir...
Kaf Dağı kadar kibir...
Ruhun şeytana esir
Düştü, hiç direnmeden
Gitmem gerek.

Düşüncende kör duman...
Yalan sende kocaman...
Zaman içinde zaman:
Çok uzun görüşmeden
Gitmem gerek.