Gitmem Şiiri - Mehmet Ay 2

Beri gel denildi, özünen bana,
Erenler deminden, almadan gitmem.!
Muhabbet dediğin, sözünen bana,
Lâf-ü güzâf olan, atmadan gitmem.!

Bin türlü sedâ var, dostun dilinde,
Çeşit çeşit edâ var, gerçek yolunda,
Yol içinde yol var, makam yerinde,
Gittiğim izlerden, bakmadan gitmem.!

Yol’a yoldaş olan, candır kafeste,
Ecel hâsıl olmaz, zaman bitmezse,
Hakkı hak görenler, az yaş demezse,
Altmışı sekseni, görmeden gitmem.!

Kuş misâli uçar, insan havada,
Yarası kanayan, derman gümanda,
Ne seraplar gördüm, kabus olanda,
Gördüğün gözümlen, bilmeden gitmem.!

Şahı pirim haydar, nasihat verir,
Sırrına erilmez, uyandım denir,
Ummana dalmadan, gerçegi görür,
Azınan yetinen, olmadan gitmem.!

Er meydanı derler, özü temize,
Yüregi darlayan, mundar yemişe,
Laf gerekmez olur, sahte dinsize,
Gerçegi riyadan, saymadan gitmem.!

Sözünü bilmeyen gel dedi bana,
Özünde hasılı, al dedi bana,
Miadı gerçegi bil dedi bana,
Erenler dost’tan dost saymadan gitmem.!

19.05.25 / Saat 11,05
MİADI (Mehmet AY)