Gitmeliyiz Şiiri - Ali Gençay

Güneş tepeden aşmadan
Kırlangıçlar yağmur getirmeden
Son balıkçı teknelerin dönmeden
İçimdeki adam uyanmadan
Sol yanımda koca kılıç yarası
Sağ yanımda anamın küflenmiş muskası
Göğsümün tam ortasında sevda nişanı
Gözlerime gece girmeden gitmeliyiz

Kırılmış sazın en gevrek telleri
Terk etmiş kuşlar yüksek tepeleri
Ay tepemize çökmeden gitmeliyiz
Yıldızlar her biri şarapnel çekirdeği
Son şarkısı söylemeden ölüm meleği
Ver elini güneş saçlı sevgili
Gözlerinde edalı ela güzelliği
Parmaklarında karanfil kadifeliği
Dudağımıza sövgüler düşmeden gitmeliyiz

Sakın dönüp bakma ardına
Dişlerinde kan, en vahşi anılar
Korkuyu sarmadan yüreğimizi
Kapanırda hava, griye çalarsa bulutlar
Yıldızımızı kaybetmeden gitmeliyiz
Sıkıca tut ellerimi, yum gözlerini
Parmaklarınıza sızı inmeden
Uçsuz bucaksız diyarlarda
Bilinmez bir yolda adımlar kaybolursa
Ne var orda, nasıl umutlar
Sakın sorma, sorgusuz sualsiz gitmeliyiz

Neden kaçarız, peşimizde canavar mı korkular
Eski anı değil, yırtılmış yapraklar
Yeniden doğmak adına gitmeliyiz
Aşkın kitabını yazmış aldatanlar
Sevdayı söylemiş sahte ozanlar
Hiç konuşmadan, yazmadan
Sevda yüklenip, sırtımızda umutlar
Tut elimi gitmeliyiz