Gitmeliyim artık Şiiri - Meryem Keskin

Gitmeliyim artık, geç olmadan vakit.
Gözünden düşmeden gitmeliyim.
Hâlâ titriyorken dudakların adımı anarken.
Gitmeliyim sevdan bende ,
Yüreğin hâlâ yüreğimde atarken.
Açtığın bu yara canımı,
Böyle yakarken,
Sıcak nefesin, gül kokarken gitmeliyim.

Gitmeliyim artık, geç olmadan vakit .
Sabahın seherinde çıkmalıyım,
Gönül hanenden.
Bir suçlu gibi .
Köşe bucak kaçarak gitmeliyim.
Ayak sesimi duymalmalısın.
Akan gözyaşlarımı, seher vakti düşen,
Çiğ tanesi sanmalısın.
Öyle bir gitmeliyim ki senden.
Bir daha beni hatırlamamalısın.

Gitmeliyim artık, geç olmadan vakit.
Güneş doğmadan, pencerenden içeri.
Okşama dan, yüzünü ellerini .
Silmeden yüzündeki buseyi, gitmeliyim.
Susmadan bülbülün hüzünlü sesi.
Açılmadan gül Goncasının, narin yaprakları.
Gitmeliyim, gitmeliyim artık senden.
Gitmeliyim, ömrümün varı.
Gitmeliyim, hâlâ seviyorken sarı saçlarımı.

Gitmeliyim artık, geç olmadan vakit.
Tatlı gülüşün kalmalı aklımda.
Sessiz ve, hüzünlü atmalıyım adımlarımı.
Tam bir veda havası olmalı.
Biliyorum, ayrılık başlarda zor gelecek sana.
İlk günler, öfke kusacaksın bana.
Lanetler yağdıracaksın, adımı her aldığında.
Hapsedeceksin kendini, dört duvar arasına.
Zamanla alışacak sın ama.
Alışacak sın, yokluğuma.

Gitmeliyim artık, geç olmadan vakit.
Hâlâ susuyorken yüreğim,
Gözlerine bakarken.
Gitmeliyim, yüreğin hâlâ yüreğimde atarken.
Gözünden düşmeden, gitmeliyim.
Gitmeliyim.

Meryem keskin
25 Şubat 2024