Tozlu topraklı anılarda kalmalıydım öylece
Ölü sanmalıydın beni sende.
Hortlak gibi çıkıverdim
Seni üzdüm galiba, özür dilerim
Sararan başaklardaki sallanışta an beni
Nehire damlayan ayın her ışığında
Avucunu yumduğunda, içimdeki koru sakla ellerinle
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta