Gitmeliyim Şiiri - Salim Diyap

gidiyorum
çağıran olmasa da
bir kuş tüyü kadar hafif
incitmeden
düştüğüm yeri
incinmeden
düşmelerden
gidiyorum
ve sen
unutacaksın sevdiğim

gidiyorum
döneceğim yok bu gidişten
yükte hafif olacak acı
ayrılığa erken
sevdaya geç
herhangi bir yerde
duracak zaman

gitmeliyim
süslü gülücüklerinden
kanayan sözlerinden
hüzünlü gözlerinden
seyri meçhul bir tekne gibi
gizemli bir sessizliğe
bata çıka gitmeliyim

kinler ve öfkeler benim değil artık
ağız dolusu kahkahalar
çınlaya dursun vadilerinizde
delik deşik gönlümü
bohçama sararak
yaşanmamış ömrümü
ulaşılamamış ufkumu
seni
sözlerimi
ve kalabalık yanımı
usul usul soyunarak
gamsız gitmeliyim

kararan bir gecenin koyusunada
kendi içine çöken
yaşlı bir yıldız gibi
yangınımdan arda kalan
külümü geceye verip
tozumda kaybolup gitmeliyim

her soruya cevabını vermiş
bir bilge
her kavgadan galip çakmış bir militan
her güzelin gözlerinden
payına düşeni almış
eski bir sevdalı gibi
mağrur gitmeliyim

gitmeliyim
belirsiz o gelişin nihayetinden
yaşam denilen o şiirimsi
o mağrur döngüden öteye
elimle tutuşturduğum yanılgılarımla
haraba düşmüş yüreğimle
el ele gitmeliyim

köz köz dağlanmış
bu yangın yerinden
eski ve ölümlü her şey gibi
ömrümü hiçe sayıp
sana neler bırakacağım telaşına düşmeden
kaygılarımın ötesine
yeşille yeşil
mor ile mor
gitmeliyim

gitmeliyim
kuşatılmış şehirlerin direncine yenilmiş ordular gibi
güzelliğine
sımsıkı sarılı kollarımı
esnete
gevşete
dönüşsüz
gitmeliyim