-Gitmeliyim... Şiiri - İbrahim Eroğlu

Başımı alıp gitmeliyim buralardan!
İçlerindeki çocuklara küs adamlar uyanmadan!
'Anlamsız kalabalıklar' uyanmadan!
Nefretler gözlerimi kurşunlamadan!
Başımı alıp gitmeliyim buralardan...

Zaten öyle bir 'sen' yoktu!
Öyle bir 'ben' düşlemişti seni,
Say ki,serap gördük,
Yıllar sonra çıkıp gelme!
Ak saçlarım,sisli bakışlarım tanımayabilir kokunu!
Hiç bir varlığı senin kadar özlemle beklemedim!
Ama yetmedi,'biz' olamadık!

Başımı alıp gitmeliyim buralardan!
Saçlarımı bile burda bırakmalıyım!
Dün'e ait herşeyi...
Geçmişi,lisemizi,tanıdık kalabalıkları...
Bir cebimde umutlarım,
Bir cebimde heyecanlarım,
Çantamda kağıt,kalem ve sen!
Yeni,yepyeni bir dünyaya gitmeliyim!

Kelebekeleri,kirazları,sokakları farklı!
Esintileri, huzurun diğer adı!
Her sokakta 'PLATONİK SEVDALARIN' izleri...
Yaralı çınarlarında,iç burkan öyküler okunsa da,
Deniz olmalı mutlaka.!

Adamları adam gibi!
Kadınları şiir gibi...
Paslı eski de olsa sandalları olmalı!
'Kimsin,kimsen yok mu,hani sevgilin' soruları yok!
Kimliğim sadece ölüm günümde lazım olmalı!

Akşam serinliğinde huzur ve ağaç kokusu,
Gecenin sessizliğinde kağıt kalem sırdaşım!

İçimi acıtsa da okula giden çocuklar!
Duyulmadık öyküler yazmalıyım!
Ve....
Öykülerim adressiz...

1995
İbrahim Eroğlu