Gitmeliyim Şiiri - Müjde Işıklar

Acı çektirirken acı çekiyorsam,
Gözlerine baktığımda imkansız diyorsam,
Senin için git gide yıpranıyorsam,
Sonu olmayan bir yolda yürüyorsam,
Gitmeliyim.

Düşünmek içimden gelmiyor.
Sadece yaşıyorum.
Yaşarken bile yaşamayı özlüyorum.
Sorgulayışım kendime
İstekler ağır gelir üstüme,
Sanki büyük bir elbiseyi denemek gibi.
Yani sen kalbime ok gibi düştün.
Benden bu kadar gitmeliyim.

Dediğim gibi sen beni dört mevsim severken,
Ben ondan önce ve sonrada sevdim.
Ama seninle olan sonlar korkutuyor beni.
Yaşamak gençken güzel ama yaşlanınca sürükler.
İşte ben buna dayanamam gitmeliyim.

Bana ne dersen de
Bencil de, sahte aşık de,sevildiğinde şımarıyorsun de.
Ama şunu hiç bilme
Herşey seni sevdiğimden.
Kalamayacağım...
Bir evin duvarlarını boyayamam ben!
Kumar masası hayat.
Oynamak için elimde sen,
Kaybetmeye dayanamam ben.
Sen yalnızca çocuk,
Bense senin için elinden alınacak şeker.
Elinden almasalar tüketeceksin beni.
İşte ben tükenmemek için gitmeliyim.

İhtiraslarım var benim,
Severim bütün kalbimle.
Karşılığında bütünlüğü sağlayamazsan gitmeliyim.

Kalbim senindir bilmesende.
Bence söze gerek yok hissetmelisin.
Ben yine de gitmeliyim...