Gitmeliyim Şiiri - Burak Ballı

Sözlerimi esirgeyemedim
Azrail oldum, elveda derken
Seni yıllarca bekledim
Kayıp bir limanın kentinden
İtiraf etmeliyim bu sevginin adını koyamadım
Gözlerim körken
Gitmeliyim, gitmeliyim dostlarım yol yakınken

Bedenimi saklayamadım
Bana uzattığın elden
Gözyaşlarıma hâkim olamadım
Sana sarıldığım köşeden
Bu sevginin anlamsızlığı
Gecelerin sessizliğinden
Gitmeliyim, gitmeliyim dostlarım yol yakınken

Şimdi gidiyorum
Sensiz olmayan İstanbul’a
Sensiz olmayan rıhtıma
Sensiz olmayan vapura
Şimdi gidiyorum
Sensiz olmayan
O ıssız dört köşeli duvara
İçimdeki sensiz olan yalnızlığa

Şimdi gidiyorum
Unutulmaz olan
O ıssız gecenin sırrına
Gözyaşlarıma hâkim olmadığım sokaklara
Ölümü yaşıyorum, ölümü
Gittiğim her yolda
Ruhumu gönderiyorum, ruhumu
Hissettiğim ve hissettiğin her anda

Kimini toprak çeker beni de gökyüzü
Gitme zamanı dostlarım.

Sessiz Bekleyiş