Gitmeliyim (1) Şiiri - Ufuk Yöney

gitmeliyim

gece örter örtmez üstünü şehrin
gölgem takılmadan ardıma ki;
en çok buraya alışıktı
sabah serçeleri garipsemeden
gitmeliyim

ellerimden de bırakabilseydim
gözlerimden de silebilseydim
her keşkemin sonuna seni eklemeyebilseydim
ah..! bu kadar çok düşünmeseydim demeden
gitmeliyim

vakit dar
ağlamak için veda için
vakit öyle dar anlatabilseydim
yol ne kadar zorlar sabrımı?
ne kadar açar sadrımı gitmek?
ve daha nice cevabı mümkünsüz sorular sormadan
aklımı da bırak gitmeliyim.

yoksa şehir üstüme çökecek
rıhtım, martılar
bu sokaklar
bu köşe
yiyip bitirmeden
dost kokusuna hasret kalmalıyım
sevdaya uzak

yarın çok geç olmadan
anlamsız umutlara bağlanmadan gitmeliyim.

soluma saplanan acıyı yoldaş bilerek
soluğu kesmeden ciğerlerimden ki
en çok karşında bitmekten korkarım
beni hep böyle bil.
böyle şen
böyle her akılana düştüğünde neşen
yoksa nasıl alırım hasretini yanıma
gece girmeden onunda kanına
gitmeliyim.