hatır gönül bilenlerin
kalmadığı bu şehirden
çoktan gitmeliydim
şimdi kervandan geri kalmış
bir yolcu gibi
geç kalmışlığın pişmanlığını
yüreğimde soluyarak
bir dağa vurmalıyım kendimi
inadına yaşamak için
başımı kaldırıp
ucsuz bucaksız gökyüzünü
temaşa edip , ufuklarda kaybolmalıyım.
yıllarca küllenmiş
isyanımı tazeleyip
ve dağların zirvesinden
"benden selam olsun bolu beyine “
deyip haykırmalıyım
ve gece olup karanlık
çökünce omuzlarımın ta ortasına
yaslanmalayım sırtımı
bir kayanın sırtına
ah dolu hüzünlerimi
bulutlarla paylaşmalıyım.
ve sonra oturup
hoyratça esen
o dağın rüzgarı ile
baş başa verip türküler
söylemeleyim.
içimde biriktirdiğim
kadim sırlarımı
gözyaşlarımla
toprağı ıslatmalıyım.
ve ıslanmalayım
yağmurların altında
sonsuza dek.
Kayıt Tarihi : 2.12.2025 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!