Gitmelisin uzaklara…çok uzaklara…..

bunalımlar….. çelişkiler….. bilinmezler…..
ve ortasında çırpınan, çırpındıkça batan hayalet…..
karışmış, silinmiş, koskoca boş bir mazi defteri elinde
yılların bıkkınlığıyla karıştırır durur, umutsuzca, yılgınlıklarla

karar vermesi çok zor… batık gemiyi karaya çıkartmak neye yarar?
neye yarar? omurgası üzerinde duramayacaksa Ummanlara yüzmek…
oysa; karanlıklar….cazibeli güzelliklerle sarmış bedeni,
dudaklarda acı bir tebessüm,içi boşalmış saman yığını yangınlarında

……………………………..

çekilmeli….hayatın acımasız kıvrımlarında kaybolmalı nedensiz,
arkasında iz bırakmadan,gitmeli kimseye zarar vermeden…
yeşermeyen hayatların,umutsuzca çırpınmaları arasında
sevdaların kahırları yüreğinde,bulmalı hedefini tam yerinde

karalamalar,boş bakışlar,zindanların cellatlarına teslim
acısızlığın,donmuş kanınla, artık huzurlu ve dinginsin
ey … kaybolmuş hayatın,bulunamayan kişisi..! !
toprak kokmalısın gönüllerde,yerin en derinlerinde,
gitmelisin uzaklara ….çok uzaklara…
bir daha hiç gelmemecesine….

12.05.2006