Gitmelisin Şimdi Şiiri - Emre Akbulut

Seni gördükçe kalbim hala ritim kaçırıyor...

Gözlerim gözlerine baktıkça
Yaşadığım bu şehir beni içten içe boğuyor.

Yaşamak.
Bir sokak kadını kadar yalnızlık...
İçimizde hafifçe esen özlemler.
Kokunsa burnumda hasret dili...

Seher gelişinde kokun değişiyor...
Biçimsizleşiyor yaşamın ve inadına seni sevmelerim.

Sen bilmiyorsun seni düşünmek artık canımı acıtıyor...
Bana bakışın en az 3 bilinmeyenli denklemi çözmek kadar da zor,
Ve gülmen yanımda emin ol seni gece rüyamda görmek kadar ters...

Sevişmek;
Sana göre sokak başında bekleyen bir kırmızı araba
Ben ise o sokakta kaybolan bir çocuk
.

Şimdi söyler misin bana?
Hangi yaşadıklarımızın anısına saklayacağız bu utanç durumu?

Seni sevmediğimi söyleyebilmek, Ali ağabey’in lokantasında yediğim yemek kadar güzel...
Ağlamak bir aile parkında, bir şarkıya ya da bir şiire ne kadar basitse öyle.

Gitmelisin şimdi,
Hem de Geceliğinin değerini iki katına çıkararak...
Gidebilirsin şimdi başka bir adamın kollarına,
Sorgusuz ve Sualsiz hişt fıstık kaça muhabbeti olmadan...
Zaten ellerin artık eski,
Zaten sevgi eksilmiş...
Zaten sevgi sana giydirilemeyecek kadar dar...

Zaten yaşamım boktan da bok...
Zaten aklım, nerde senin gibi masumunu bulacağında.

Zaten artık sen eve geç saatlerde girerken gözlerim bugün kaç para kazandığının peşinde...

Zaten uyanmaları seninle, kalbimin sağlamlığını yok ediyor istemesem de...

İyice artık benden kopmanın zamanı,
Zaten hiç olmadın bende,benleyken aklının başkaları ile sevişmekte olması ya durumda zaten

Zaten yokluğun senden fazla sevdirdi kendini...

En azından düşünerek seni bende zevk alabiliyorum senden
O kirli vücuduna dokunmama gerek yok
Zaten!

Emre Akbulut
Orostopol Şehir 2011