Gitmelisin Şiiri - Mustafa Dinler

Toz tutacak
kitaplarla dolu rafların;
Bırak! kalsın fotoğrafların.
Toz tutmuş yüreğin;
hatıralar toz tutmuş olacak.
Ve hayatın yalnız
yıllarında dostların
seni unutmuş olacak.
Olsun! yüreğim olsun,
ne olursa olsun gitmelisin.
Belki Ankara’da,
belki İstanbul’da,
belki Trabzon’da;
dolaşırken yalnız
bir anda
yeni bir sevgili çıkacak karşına.
Efendim!
Aynı vitrine bakarken belki
eli eline değecek.
Ya da
bir sinemada
aynı filme ağlarken
-hayatlarınızı anlatan-
senden mendil isteyecek belki.
Velhasıl, bilmediğim biryerde yaşayan,
bilmediğin biri için gitmelisin.
Bilmediğin mekanlarda arayıp bulacaksın onu,
Artık buralarda bulamazsın mutluluğunu.
-GİTMELİSİN! -
Eski olan,
eskida kalan
her şeyi TERKETMELİSİN!