Gitmeli,
Soğukla sıcağın al al seviştiği,
Maviyle kırmızının her kuytuda
Mor alevle tutuştuğu...
Gitmeli, yeşilin dal dal gülüştüğü
Ve her dağın öyküsünü
Bir küçücük koy ile bölüştüğü Karadeniz'e...
Gitmeli ki, ruhu huzur bulsun insanın,
Derme çatma, uyuşuk ahşap evler arasında...
Gitmeli ki, ışık ışık parlasın
Süt beyazı hırçın ay yüreğinin kıyısında...
Bütün fazlalıklarından arınarak gitmeli ama
Çırılçıplak girmeli o kristal küreye
Hasretinden kavrulmalı toprak, su, hava
Sevgiliyi arar iken göğün göğsünde...
Gitmeli Karadeniz'e...
Gitmeli ki yeminler huzura kavuşsun
Özlemler cehennemi yaşarken...
Gitmeli ki yakut, safir, zümrüt, elmas birbirine karışsın
Fırtınalar o melteme koşarken...
Gitmeli,
Eğer hala kıymet verdiğin biri var ise nefes alan...
Gitmeli,
Eğer hala düş ile gerçeğin arasında hapis ise hafsalan...
Uzun lafın kısası,
Gitmeli, Karadeniz'e...
Temmuz 2012, Çakraz
Saffet Akkaya SancakKayıt Tarihi : 15.11.2012 20:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel şiirinizi 10 puanla listeme aldım şairim..
ne güzel anlatmışsınız. yüreğinize sağlık.
Eğer hala kıymet verdiğin biri var ise nefes alan...
Gitmeli,
Eğer hala düş ile gerçeğin arasında hapis ise hafsalan...
Uzun lafın kısası,
Gitmeli, Karadeniz'e..Tebrik ediyorum kalemine yüreğine sağlık şairimiz
TÜM YORUMLAR (3)