Bırakıp gitmeli yılların emeğini,
Baktığımda yabancı birini gördüğüm aynaları,
Bir ceketimi almalı bir de nasipse yaşanacak günlerimi,
Dönüp düşünmeden bir an,
vazgeçemediğim televizyona
Hep beni olan o kocaman koltuğu
Her bakışta yeniden bulduğum fotoğrafları,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta