Gitmeliyim Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Arıyorum seni çiçek edalım
Ağlıyorum gönül yokuşumda
Arıyorum seni ter yürürken tabanlarıma
Bakışlarında ceylan gezen
Kömür gözlüm, mühür sözlüm
Ayrılık yüküm, sahipsiz ülküm
Gökyüzüne serpiştirdiğim hüzünlü mısralarım
Bohcalanıp bahtıma dizilen
Ağıtların çığlığında ben varım
Dağ başlarında biten lalelerin yalnızlığındanım

Kabarmaya başlarken sözcüklerim yürek denizimde
Beyaz bir ömrün nöbetindeyim
Garip bir el bekler, ümit sığınağım
Bilinmeyen bir derinlik
Kabir kapısından uçmak isterim seninle güzelliklere

Sevgili, kopsa kıyamet!
Dağlar savrulsa yerinden
İşte ben, seninle bu hengâmeden
Yürümektir muradım, sonsuzluğa ölümlü günden
Bulutların ağlamasına aldırmadan
Güneşin yanmasına
Ayın parçalanmasına
Yıldızların kaymasına
Derinden bir ah çekerek
Ömür defterimin son satırına
Sevdamı yazarak gitmeliyim
Ve giderken
Bir ömür yaşadığım sırlar gitmeli
Ve giderken
Payıma düşen kahırlar gitmeli.