geceden bir çekirdek
düşerse kalbinin üstüne
ışıklar sönüverirse gözlerinde
terk ederse hayat
yaşamın en güzel yerinde
unutmamalı insan
o gün bile
çıkarmalı kalbini yaşasın diye
vermeli ruhunu
şah damarından sökercesine
sevmeli insan
hiçbir bahanesi olmadan
gitmeli bazen
geride bıraktığı mutlu olacaksa eğer
terk etmeli
en büyük mutluluğunu feda edercesine
sevmeli insan
kendini unuturcasına...
22.12.12.
İsa YılmazKayıt Tarihi : 22.12.2012 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!