Gitmelerine değil de,
Kal demediğim için kırgınım sana,
Ve kendime…
Dilimin ucuna kadar gelip de,
Bir türlü diyemediğim "kal"
Boğazımda kaldı,
Sen uzaklaştıkça içimde büyüdü.
Bir ihtimalin ucundayım hâlâ,
Belki dönersin diye
Kapımı açık bırakıyorum gecelere.
Adını ezberlemiş rüzgârlarda
Bir tebessüm arıyorum gözlerinden düşen.
Cennet gözlüm,
Belki bir gün,
Bir sabah ezanı vaktinde
Kalbimiz aynı duada buluşur.
Ve ben, ellerimde kalan yarım cümleleri
Gözlerinin içine okuyarak tamamlarım.
Sen susarsın, ben anlarım…
Vuslatın dili yoktur zaten.
Kayıt Tarihi : 12.6.2025 18:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!