Gitmelerin yorgunluğunda
Terkedilmişliğin sabahında
Dönüyorum özüme
Parça parça öğüttüğüm yüreğim
Tozlarını rüzgâra bırakırken
Yağmur yağar mı?
Kuruyan topraklarıma
Lanet ettiğin ne varsa
Hepsi karşımda
Kötü yüzler silinmiyor
Silinse de izi kalıyor düşüncelerinde
Kaçmıyorum
Sadece gidiyorum
Bilinmeyen mağarama
Bilinmeyen çatı aralarıma
Damlarım aksa da
Kirli yataklarda yatsam da
Ay gibi yüreğim var benim
Gecelere hüküm saran
Gitmelerin yorgunluğunda
Terkedilmişliğin sabahında
Dönüyorum özüme
Ne olur son olsun bu diyerek
Ağlıyorum sessizce köşemde
Hiçbir canlı varlığa görünmeden
Saçma sapan bir düzenin içinde
Bildiğin tek doğrunun peşinde
Ömür harcamaksa
Sonuna kadar harcıyorum
Acı çekmekse
En derinlere kadar çekiyorum
Susuyorum
Susturuyor zaman
Konuşamadığım neyim varsa
Hepsi içimde ilmek ilmek
İşlenmiş yüreğime
Su perisi ağlatma bugünde beni
Susturdum içimi yetmez mi?
İstediklerini verdim sana
Uzak dur yanaklarımdan
Vadilerim aynalara işlendi
Gitmelerin yorgunluğunda
Akıllardan silinmeliyim
Böyle birisi hiçbir zaman olmadı denmeli
Yılmış bir hayalet olmalıyım
Camın buğusundaki gizli dünya
Ben hiçbir zaman gerçekten ölmeyeceğim
Sadece görünmeyeceğim gözlerinize
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 01:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!