kıyılarıma çarpan dalgalara benziyordu
bir geliyor, bir gidiyordu
hiç alışık olmadığım gitmelerdi bunlar
ya da arsız zamanların peşisıra koşmak
rüyaların hasretinden midir bilinmez ama
giden bıraktığını düşünür mü hiç?
belki ruhunda kıvranıp durmaktansa
gitmek en iyisi
sebepsiz bir gidişti sanırım
kendi de bilmiyordu
belki kendinden kaçıyor
belki de itiraf edemediği bir kaç sözden
bir veda bir hayal dünyası
bırakıyordu kendinden miras
kalın bir duvar daha örüyordu
kırık bir zamana inat
en ağır cezayı kesiyordu
gitmelere hapsediyordu sevgisini
sanırım bundandı
ifadesiz kalıyordu zaman ve mekan
ve ihtiyacı yok gibi duruyordu
belki tam sırasıydı gidişinin
ama bir sorun vardı
bende bir iç ezintisi bırakıyordu
çünkü,o benden gidiyordu...
06 Eylül 2016
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 6.9.2016 08:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!