Gideceğim bir gün,
Tıpkı Kazım gibi, sesimi çıkarmadan.
İçimde ki beni dışavurmadan.
Bir gün yükleneceğim kendimi,
Kendim olmayan bana dair olanı bırakıp.
Rol kesmeden,ben olarak.
Birde tanımsız sevdaları...
Menekşe rengi bir an,
Menekşe rengi bir yola,
Ten kokusuna yürüyüp,
Ter kokusunda kaybolmaya.
Menekşe rengi bir akşamın sabahında,
Gideceğim, ne duvarlarım....
Ne de ben olmayanı almadan.
03.06.2014, gü, gitmeler
Günan ÜlgenKayıt Tarihi : 4.6.2014 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Gün An Hayat’ın 100′ ü" Serisi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!