Gitmeler Şiiri - Vedat Akdeniz

GİTMELER

Daha şimdiden doldu gözlerin
Düğümlenmeye başladı boğazında
“Dur! ” demeye yakın bütün sözlerin
Gitme zamanı yaklaştıkça
Senin taştı taşacak gözlerin
Benim tutuşmaya hazır
Bir yangın yeri içerim

Biliyorum minnacık yüreğinde
Bir dağ oluyor bu dert
Yıkılıyor üstüne üstüne
Üstelik kurşun kadar ağır
Taşıyamaz bu yükü bir başına
Nehir olsa, deniz olsa ne fayda
Saklasan sığmaz gözlerine de
Bıraksan tufana dönecek
Zaten gözlerinin seli o anda

Tanrılar bağışlayacaksa eğer seni
Bu asil günahı ben üstleneyim
Sürsünler beni bu diyardan
Senle iki adımda biten
Yokluğunda bir ömür kadar uzayan
Bu üçkâğıtçı yollara ben düşeyim
Yükle sırtıma taşıyamadığın ne varsa
Ayrılığın hamalı ben olayım

Birazdan kana bulanacak her yerim
Ezelden beri aç olan bir kartal
Paramparça edecek ciğerimi
Bir tabuta koyacaklar sonra beni
Çaresizlikle mumyalayıp sevgimi
Ebedi bir hasretle örtecekler üzerimi
Açılmayacak gözlerim bir daha
Görmezse güneşin battığı gözlerini…

İşte gitmek var sessiz sedasız
Çığlıkları boğarak uluorta
Kalmak isterken aslında
Şuracıkta, yanı başında, asırlarca
Gitmeler övülüyor hep oysa
Gitmeler sanki kahramanca…
Mart 2010 / Besni
Vedat AKDENİZ
www.akdeniz.orgfree.com