Gitmekteyiz Şiiri - Emrah Altıntaş

Şehirlerden bir bir kalkmakta artik
Mezarlar bile yalniz
Hep o sokak ve hep yüzler tanıdık
Simasi yabanci degil gidenlerin
Bizde bir gün gideceklerdeniz
Sadece kalmaya aşığız.

Söylemeden tutamadim kendimi
Yendim bu sehirde
Yutuldum carkina kapilan
Rüzgarda yaprak gibi
Ciglar düştü gencligimin üstüne
Artik daha temizim.Tıpkı;
Yağmurda kokan toprak gibi

Gitmeden duramadim
Sanki birakmadim bu zindanda anilari
Tekdüze yazılmış bir şiirim
Devrilmis devrimler gibi
Siraladim misralari
Daha sakinim şu aralar bir nun misali
Mimlendim ölüm melegi tarafindan bence
Gitme zamani da geldi sanki…

Adim sanim islenir artik yosun bağlamış soğuk taşa
Yukarılardan görmekteyim nedir bu kargaşa
Hadi kurek sirasi geldi
Yapin son görevinizi dostlar
İnsanlik öldü
Gömün gitsin gerek yok telaşa…