seni sabahın güneşle tanışmasından
ve gökteki batışa dair kızıllıktan tanır oldum
bir beyaz cenneti avuçlarıma doldurmadığın günlerde
gitmek
bir hız ve bir telaş içinde
akmak uzak uçurumlara ve sana doğru
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta