"Dinle kalbim!
Bekleyen beklediğine pişman olurken; giden dönmeyecek olmanın utancını yaşar. Günler, aylar geçer aradan. Lakin hızlı akıyormuş gibi gelir insana zaman. Oysa giden için hızlı, kalan için yavaş akıyordur zaman. Geçen bunca zamandan sonra ne bekleyen muradına erer ne de giden dönüp bakar arkasına. Ne pişmanlığı azalır bekleyenin ne de kalanın utancı artar. Utançla geçen bir yolculuğun ve pişmanlıkla dolup taşan bir bekleyişin sonunda azalan sadece umutlardır.
Unutma kalbim!
Kalanın pişmanlığı, gidenin utancı kadardır."
Burhan Çay
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta