Yine bir akşam üstü... Yine karanlık
Bastırıyor havayı. Yüzyıllardır sürüp giden bir bilmece bu. Bu bilmeceyi bilen, çekip gidiyor bu mekandan. Ne karanlık kalıyor geride, ne de güneş doğuyor yerli yerinde.
Halbuki ki,mavi gökyüzü güzel. Şırıl şırıl akan su, uçsuz bucaksız uzanan yeşil ormanlar,
Ve bitmez dediğimiz o güzel zamanlar çok güzel.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta