gitmek İstanbul’dan
belki de hiç zor olmayacaktı
kalmasaydı kalbimin yarısı geride
ruhumu hapsetmişim bir vefasızın kalbine
inansaydı bir kere aşkıma
ne zamanın farklılığı, ne mekanın uzaklığı
acı vermeyecekti hiçbir ayrılık
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta