Gitmek vakti geldi yine
Yine gözler daldı hüzün denizine
Ayrılık öyle çöktü ki üzerimize
Sakladı üstümüzde parıldayan
O ihtişamlı gündüz yıldızını bile
Gitmek vakti geldi yine
Yine çıtırtılar duyuldu gönüllerden
Bir garip duygu sardı ki zihnimizi
Engelledi neredeyse tüm düşüncelerimizi
Gitmek vakti geldi yine
Yine eller uzandı birbirine
O kadar güçlü sarıldık ki sevdiklerimize
Sanki yapılan bu yolculuk mahşere
Ayrılıkla gelen bu hüzün
Yenilikle gelen şüphe
Alışılmazlıkla gelen ürperme
Gelip yerleştiler bizim boş bıraktığımız yere
Bize sadece veda sözcükleri kaldı
Bir de arkamızdan bakan gözler
Gittiğimiz yere götürmek üzere
Kayıt Tarihi : 24.6.2006 18:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasin Uçgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/24/gitmek-vakti-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!