Gitmek vakti Şiiri - Ahmet Hanif Aktaş

GİTMEK VAKTİ

dipsiz kuyular içindeki sularda taş sektirmeye çalıştık
ama olmadı.
-ki olmasıda imkansızdı zaten.
seken her taş kelebeğin kanadıyla nişanlandı
kırıldı muudun yüreği hayaller yarıda kaldı.
göndere yarım çekildi her 14 şubatta sevgim

şimdi kırmızılar içinde solgun bir fotoğraf karesinden
sana bakarken uykusuz gözlerimle.
başucunda duran hayalimden hiç haberin olmayacak
oysa ben; sen başını yastığa her koyuşunda
gül kokan sinenin sol tarafında
sen sen diye atıyor olacağım.

bitmek değildi mesele
aslolan başlangıcı vermekti.

şimdi kelebeğim kırık kanadınan tutunup gitmek vakti
ölmek vakti bitebn her sevdanın ardından.
fatiha okuyacak ellerin açılmasını beklemek vakti.

belki başka zamanda...
kimbilir belki başka ortamda...
belkide hiç...