Gitmek Terketmek Degildi Aslinda

Uykunun en daginik saatlerinde
Akinca iliklerimden vedasiz gitmeler
Sarilirim boynuna bir huzunlu bestenin
Gitmek terketmek degildi aslinda
Mavisiz bir aksamustu
Bir musalla tasina birakmakti oksuz umutlarimi
Minarelerden selalar okunurken
Vakitsizdi belki ama nedensiz degildi
Utangac adimlarla kaybolurken esmer kaldirimlarda
Kirpigimin ucunda tutmakti gozyaslarimi
Icime dokunurken laneti sitemlerin
Karanliga hapsettim sakli dualarimi
Sandallar birer birer gomulurken geceye
Kelepceli sarkilar dudaklarima degdi
Seyda tadinda bir vuslat yasamadan
Vakitsiz bir hasrete yenik dustum baharda.

Sigdirip avuclarima kanatsiz duslerimi
Yuregine hapsettim takatsiz benligimi
Ve yanima sadece gozlerini alarak
Sessiz bir yaprak gibi dustum alinyazindan
Kadife bulutlardan arta kalan ne varsa
Matemli bir firtina, agit yakan minare
Dokuldu bir cocugun mecalsiz niyazindan
Gokyuzunu susleyen yuzun damlarken gule
Suruklendi yapraklar sabahsiz kiyilara
Dokunurken tenime bir ayrilik mevsimi
Kirildin, bilemeden ne kadar sevdigimi
Gitmek terketmek degildi aslinda
Sessiz bir aksamustu
Solgun bir aynaya birakmakti yorgun guluslerimi

Soguk iklimlerinde hoyrat cografyalarin
Esir alinirken bakislarimin rengi
Vazgectim, ruyalarin sundugu mustulardan
Yosunlu rihtimlara uzandi adimlarim
Bir cinnet kesmekesi, bir intihar molasi
Mayinli yollarinda yalnizliklarin
Bir veda opucugu degdirmeden duslere
Tutundum saclarina bir mevsimsiz baharin
Gokler kayip giderken nasirli ellerimden
Sevdaya aralanan gokkusagina inat
Dinlenemedim kiyisinda bakislarinin
Vadesi dolmamis ozlemlerimiz varken
Harabe iklimlere duserken yorgun golgem
Son misralarimi cebimde saklayarak
Geceye rehin verdim dalgalarin sesini
Gitmek terketmek degildi aslinda
Sensiz bir aksamustu
Bir bilinmeze dogru asmakti denizleri