Gitmek dedim gitmek...
Çürüyen gül yaprağının güçsüzlüğü vardı ayaklarımda, aklımda.
Kimsenin olmadığı ortalıklara sahip kalmış, gurbetteki nefesini özleyişim, ölüme alışmak gibiydi bekleyişlerim.
Uzaklarda sevmek seni...
Yollar uzun, hasret büyük, biraz daha uzatsam sensizliğimi de alıp giderim yokluğunun kapısına.
Kimsenin tanımadığı resimleri gösteririm pencerelerin camlarına, kimsenin dokunmadığı kapı kollarına ağlarım ağlaçlardan, kuşlardan utanmadan sessizce.
Meydan mI verirdim bu ayrılığa?
Bilseydim bu kadar zor olduğunu.
Bilseydim dünyanın böyle karanlık,
Bilseydim bu kadar dar olduğunu.
Dilimden sıçrayan bir kıvılcımın
Devamını Oku
Bilseydim bu kadar zor olduğunu.
Bilseydim dünyanın böyle karanlık,
Bilseydim bu kadar dar olduğunu.
Dilimden sıçrayan bir kıvılcımın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta