Gitmek dedim gitmek...
Çürüyen gül yaprağının güçsüzlüğü vardı ayaklarımda, aklımda.
Kimsenin olmadığı ortalıklara sahip kalmış, gurbetteki nefesini özleyişim, ölüme alışmak gibiydi bekleyişlerim.
Uzaklarda sevmek seni...
Yollar uzun, hasret büyük, biraz daha uzatsam sensizliğimi de alıp giderim yokluğunun kapısına.
Kimsenin tanımadığı resimleri gösteririm pencerelerin camlarına, kimsenin dokunmadığı kapı kollarına ağlarım ağlaçlardan, kuşlardan utanmadan sessizce.
O kadar güzel bir yüzdü ki
Gelip geçici olamazdı
Ya da bir resimdi çizilmiş yastığıma
Onunla hep
Devamını Oku
Gelip geçici olamazdı
Ya da bir resimdi çizilmiş yastığıma
Onunla hep



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta