Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata.
Sadece acım bin kat daha fazla....
Umutlarım dipsiz kuyularda...
Artık hayal kurmuyorum mesela..
Özlemlerin biteceği günlere dair umut tomurcukları yeşertmiyorum.
O çok sevdiğim şarkıdan da oldum sayende,
müzikle de aram açıldı anlayacağın..
Tüm şiirlere küstüm mesela,
yazmıyorum da.
Kalemi rafa kaldırdım,
kıyamadım kırmaya..
İdam sehpasındaki suçluya bile son arzusu soruluyor da,
sen ne cüretle günahsız hayatımın kıyısından hafif bir esintiyle geçtin hesapsız sorgusuzca...
Şimdi çekip gittin ya aklın sıra,
Gözlerin aklımdayken "gitmek mi" diyorsun sen buna..........
bir selamına yenildiğim yar
içimde zemheri ayazları var
söylesene arada bir de olsa
yağar mı sana da kar..
Kayıt Tarihi : 30.9.2015 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşüncesiz prens
