Gitmek Lazım Şiiri - Hatice Çora

Yalnızım kalabalıklar içinde
Sesim kısılmış gibi
Kendi söylediğimi
Yalnızca kendim duyuyorum
Sahte yüzlü insanları seyrediyorum şaşkınlıkla

Memfaatler uğruna kurulan
dostluk adı altında İki yüzlü insanları seyrediyorum
Gülüyorum içten içe
Arkası yarın olan diziler gibi
Sadece seyrediyorum
Sözler ayrı davranışlar ayrı

Boğuluyorum bu sahteliğin içinde
İmdat seslerimi kimse duymuyor
Alıp başımı kaybolmak istiyorum
Yok olmak herşeyden
İyi gelecek belki
Ait olmadığım bir kalabalığın içinde yolumu kaybediyorum

Bütün yollar dikenli ve taşlı
Ayaklarım kanıyor bu yolda
Yürümekte zorlanıyorum
Bana göre olmayan bu düzende
Palyaço kılıklı insanlar heryerde
Bir birinin arkasından konuşup
Yüz yüze yapılan samimiyet
Miğdemi bulandırıyor

Bir hazımsızlık yaşıyorum
Bu günlerde
Daha ne kadar kalabilirim
Ait olmadığım bu düzende
Yoruldum
Bu kadar sahteliğin içinde
Bana göre değil buralar

Yavaştan hazırlanmak lazım
Herşeyi herkesi bırakıp arkada
Yol almak lazım ufaktan
kendimide kaybetmeden bu çirkinlikte
Herşeyden vazgeçtim

Hayallerim vardı
Yaşamak istediklerim
Güzel günlere inancım
Dedimya hayalmiş hepsi
Olmayacağı bile bile kurulan
Gitmek lazım şimdi buralardan

Yorgunluğumu dindirecek
Tek bir yer herkesten
herşeyden uzak
Bilinmeze yol almak
Tek gidişilik bilet dönüşü olmayan
Bir yer bulmak lazım
Dünyadan uzak
Benim için yaşamak
Derin bir uykuya dalmak.

11:30 (30-10-25)
Hatice Çora