Bir şehrin gözlerinden kayıp gittin,
Akşamın karanlığına…
Gitmenin ne demek olduğunu hissetmedim hiç.
Ben her ayrılıkta sende kaldım,
Yatağının başucunda….
Sıradan günlere uyanıp,
Akşama doğru toparlanmaya çalıştım.
Sokaklara çıkıp yalnızlığa alıştım,
Şarkılardan kaçtım,
Yazabildiğim kadar yazdım…
…………
Biraz dürüst olabilseydi aşk;
Kanamazdım bu kadar, acımazdım da üstelik…
Her gün yeniden özlemezdim şafakları.
-Bekliyorum sanma
Gelsen de çaresiz,
Yüreğim bıraktığın kadar diri değil…
|07:45|19.06.2011|Pazar|
Murat Demirci 2Kayıt Tarihi : 19.6.2011 07:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Unutmaya çalıştığım yalan belki alışılır ama unutulamaz...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!