Gitmek kal yalan söyledim

Gitme kal Yalan Söyledim..
Ben Aslında Senin Gitmeni hiç İstemedim..

GİTME Ömrümden,
GİTME Sevgimden..
GİTME Bizden..

Halbuki..
Silip Atmıştım Uzakları..
Yakınlarımız Artık Yorgun değildi..

Şimdi..
Seni Göremiyorum
Sesini Duyamıyorum diye,
Seni Sevmekten Vazmı Geçtim Sanıyorsun..

Herkesin..
Başkalarını Konuştuğu
Bu Aynalar Pazarında !
Ben Seni Kimselere Söylemeden Ölücem..

Peki şimdi..
Şiir mi Okumalıyım Ah mı etmeliyim ..

Yoksa her Gece
bir Masal mı Anlatmalıyım Kendime.
Herşeyin Yolunda Olduğu

Sahi !..
O yol nerede ?
Herşey elimizdeyse benim Elim nerede.

Ben Gül Uğruna
Dikeni Tutmaya devam ederdimde.
Sen benim Ellerimin Halini hiç Görmedin ki.

Seninle Biz ,
Bir fotoğraf Karesine Sığamamışız ,
Sence Aynı Hayata Sığarmıydık.

Şimdi...
Döktüğüm Göz Yaşlarımda ,
Attığım her adımda Sen Varsın..

Unutmak !
Hatırlamak kadar Kolay olsaydı

Aklımız
Kalbimizin Firar ettiği Yerlerde olmazdı..
Gitme Kal İşte Yalan Söyledim..

Sen Gidersen
Savaşları mı kaybederim..
Bir Yaprak Olur Mevsimsiz Düşerim..

Sen Gidersen..
Güneşi mi Kaybederim.
Karanlık bulutların Yağmurlarında Kalırım..

Gitme sen Gitme İşte

Geleceğimiz'den. Evimiz'den.
Eşyalarımız'dan. Gülüşlerimiz'den.

Senden..
Benden..
Ve.. Bizden..

Gitme, Gitme Kal İşte..