Gitmek İstiyorum Şiiri - Muzaffer Arslan 2

Acılar içinde geçen günlerimin
Gece mi gündüz mü olduğunun farkına varamayan ben
Karşımda terk edilmişliğin musallat ettiği
O zalim geceler...
Yaşamak ama nasıl?
Gitmek istiyorum uzaklara
Çok çok uzaklara gitmek...
Mehmet Akif gibi sahrâlara...
Necip Fazıl misâli kaldırımlara...
"İn, cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık
Biri benim, biri de sen ey serseri kaldırımlar."
Mısralarını doya doya içimde duymak
Bulutlu bir gökyüzünde
Şimşek çarpmasından da elîm sonuçlar doğuracak
O titrek sesin kulaklarımda...
Dargınım ama sana değil,
O bana bakmaya korkan gözlerine
Hâsılı sana dargınım
Henüz bütün ihtişamıyla karşımda duran
vefâsız yüreğine...
Hayat tecrübesi: "Hata bende imiş..."
"Benmişim kendime en büyük ceza"
Oysa ne hayallerle çıkmıştım yola
Sevgiliye verilecek en büyük ceza
Âşk uğruna yanıp bitmekmiş meğer

Bütün ümidimi bir anda zifiri karanlığa çeviren
Bu kanlı şafaklar,
Ak sütün içindeki ak kılı sezebilecek kadar
Keskin olan kalp gözümü
Kör edemedi...
Yalnız bir şey var ki;
Varlığımı silip götürecek tesire sahip,
O, biçâre gözlerimin baktığı yönde
Benim için bir güneş timsaliydi
Öyle de kalacak...
Belki benim olmayacak ama
Gündüzleri güneş, geceleri ay gibi parlayacak
Zihinlerde tasarlanan...
Korkunç senaryoları aşikâr kılacak
Bütün olumsuzluklara rağmen
Âşkı canlı tutmaya çalıştım heyhat!
Gel gör ki: "O, bir ince ruh
Bense etten bir kılıf…"
Anlatamadım
Öylece oturup yandım
Halime
Leylîlere
Mecnunlara
Sevilmeyenlere...
Bir de talihsiz sevdâlara...
Acımasız zamanlara ağladım
Yeter artık!
Bu çile bitmeli

Yoksa ben biteceğim
Böyle değildim biliyor musun?
Artık şairin dediği gibi: "Melâli anlamayan nesle aşina değiliz."
Kimi geceler bütün mahlûkat uykuya daldığı zaman
Uykusuzluktan gözlerim kızarır
Aklım dururdu sanki...
Sonra büyük keşifler yapmış gibi "buldum, buldum! "
Naraları atardı yüreğim
-Hayat buymuş, gerisi yalnız laftan ibaretmiş-
Meğer yalnızlık ne güzelmiş
Bazı duygular paylaşılmazmış meğer…
Gerçekte girift olanı
Yalnızken ve severken anlarmış insan.
Yıldızların sessizce akışı...
Gök mavisi...
Dolunay...
İçli bir dünya...
Benim dünyam yani
Her şeyiyle
O güzelim gecesi ve boğucu gündüzüyle
Benim olan dünya...
Hepimizin, sizin de dünyanız
Âh o semâlar yok mu?
İnsanı rüyalar âlemine taşıyan semâlar
Koynunda Ay'ı saklayan,
Ve geceleri güzel yüzünü gizleyen semâlar...
Olağanüstü güzelliğiyle Ay'ı bana sunan semâlar...