Gitmek İstiyorum! Şiiri - Yusuf Kesik

Kinimi öfkemi bu şehirden çıkara cam..
Ah! Sevdam ben bu şehirden gitmek istiyorum.
Bu ruhsuz şehirden bir an evvel gitmek istiyorum.
Bu paslı, kirli, ruhunu satmışların şehrinden gitmek istiyorum.
Bu dumanlı rahat düşkünü şehirden gitmek istiyorum.
KIŞ fırtınalarının bile sesiz olduğu bu şehir den gitmek istiyorum.
Gönlümün umursanmadığı bu beton şehirden gitmek istiyorum.
Benim mutluluğum artık bu şehirden katlanabilirmi sanırsın.
Etrafımdaki şaşı serseri ler duyun sesimi!
Beton binalarınız sizin olsun, paslı küflü kalpleriniz sizin olsun.
Boğulacaksınız çirkefliğinizde bedenlerinizle lanetliyor olacaksınız
Siz kazanmadınız ben nefret ettiğim için bu şehirden gidiyorum.
Çok mu? İstedim ince bir döşek, kaba yünde yapılmış bir yorgan
Sevdam üşümesin yeterdi artardı.
Gözüm yükseklerde değildi
Ey! Paslı kirli yürekler ey! Ben lığını satmışlar ey! Şehvet düşkünü palavracılar
Şehrinizden gitmek istiyorum.
Sırnaşık utanmazların şehri alın sizin olsun
Korktuğum için değil iğrendiğim için gidiyorum dağlarıma,
Tertemiz sevdamı da aldınız bende artık ne istiyorsunuz
Siz bataklık kenarında viyaklayan kurbağalar,
Mutfaklarınız bile ruh mezbahasına, dönmüş
sarkık kirli çamaşırlar gibi asılı kaldınız.
Telleriniz kopacak yerlerde sürüneceksiniz, ayaklar altında ezileceksiniz
Sanma ki, bu şehir size de kalacak. Işığımı söndürdünüz karanlıkta bıraktınız.
Sevdamı aldınız, kendinden başkasına yaşama şansını vermeyen
kaypak düzenbazlar alın şehriniz sizin olsun.
Bu şehri siz kirletiniz.