Gitmek , gidebilmek Şiiri - Mira Zeyno

Seçmedigimiz insanlar ,ellerinde yahut dillerinde kaderimizi sunarken bize bir lâhzada...
Koca bir boşluga atarlar ,sen i , bedeninimi ,yoksa ruhunumu savururlar bilmezler ,,,,
Uzaklar kelime olmaktan çıkar ,,
Bazan bir geçmişte ,
Bazan bir an da ,,,
Bazan ertelenmiş hesabta ,,
Kitlenir uzaklar ruha ...
Savrulursun , bazan bir âhın ,
Bazan bir yoklugun ,
Yahut keşkenin
Avucuna ...
Ne geçer geçmiş ,
Ne umuttur gelecek ,
Ne yoksundur ,,
Ne de var olmuşssundur ,,
Kaybolmakmı ...

Varlığın ortada , bir kayıp

Belki bir nefes ötende soluk alırken
Belki o son lâhzada kalan son ses ..

Gidebilseydin ..

Gitmek ,, adımlar neden geride

Gitmek ,, düşmekmi geçmeyene ...

Sükutta hapsolan kaç kelime ,ölüme gebe sessizlikte ..

Çırpınan birine uzanmayan eller ,
Dile gelemeyen tüm özürler ..,
Baktığını sanan âma gözler ...
Can bulmana sebeb olan ,azrailler
Sağırdır sessizliğine,
kibir derhizinde büyüklenen küçülmüş nesepler...

Söz , biter..
Yürek sönmez..
Yangın kor...
Sükût küskün..
Kalem kırgın ...
Hayat ,,,
....ân..!!