Susmuşsa şehrin işlek sokakları ve artık öyle romantik gelmiyorsa sonbaharın yolculukları,
Gitmek gerekir bir şehirden sessizce.
Konmuşsa çilemez bir bülbül kiremite ve mahrumsak güzel birkaç senfoniden bir gece
Gitmek gerekir bir şehirden gizlice.
Ağlamıyorsa gönlümüzün derininde bir çocuk, basmıyorsa çığlığı ağır işkencelere ve bizsek artık kemeri tutan beden ellerinde,
Gitmek gerekir bir şehirden adice.
Çünkü bir şehir taşıyamaz yorgunluğu topraklarının üstünde. Bir şehir göz yumamaz biz gibi, bunca çileli işkencelere. Bir şehir çünkü, aman veremez içindeki çocuğun katiline bu kadar yakından ve hissizce.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta