Gitmek Gerek-"hakikatın gözyaşları"

Sadâkatin çanağı mihnet çekti gittikçe
Ağlasana gözlerim yangın vurdu bu câna
Nikabsız mürüvetler ihânete ittikçe
Çürüyüşün tırnağı hisar olur yarana

Dudaklarım kıvılcım ölüler fark etmez ki
Sözcükler düğümlenir direnirler ihsâna
Âh be insan âlemi sayınız kırk etmez ki
Öfkeleri çoğalttık ne deriz o hubana

Mârifet mevt aşk tecrit sıdkın dergisi yandı
Metalik eşkıyalar yel esmez gülistana
Çılgınlığın şarkısı hakikatsiz dayandı
Emperyal mayasızlar nizam verir cihâna

Nizam veren cüceler beni kahreden sızım
Umutlarda öksüzlük göbek bağı lisâna
Kâtipliğim yürekten tahlillerde yalnızım
Bayağı tasavvurlar yaraşır mı insana

Kan damlıyor geceye gündüz boşluk sürüyor
Riyânın oyuncağı sokak kalmış mestane
Fır dönüyor ajanlar renk renk puştluk sürüyor
Höllüğümde it gezer neredesin âh ana

Haysiyet tebessümler gözyaşları elerim
Zordur gözyaşı dökmek yorgun gözle cânâna
Hoyratlarım nefsimi bir parça tekmelerim
Tevbeyi kucaklayıp gitmek gerek sultana