Gitmek erdemdi senden,
feda etmekti büyütülen aşkı.
giden ben olmalıydım;
çünkü sen gitseydin;
ben dayanamazdım.
ya ben kalsaydım?
kalsaydım mı?
İşte o zaman mutluluk;
sana hiç uğramazdı.
Kendini bilmek şereftir,
kendimi bilerek gittim ben senden.
Mazertlerim vardı; Çoğu haksız,azı haklı.
Savunmadım hiç,ama caymadımda.
Çünkü savrulacağım belliydi benim!
Yokuş yukarı çıkarken bu hayatı;
yanımda gel demek?
Ya çıkamazsam o yokuşu?
Senide mi sürükleyecektim benimle?
Baksana çıkamadımda zaten;
bir zamanlar-dediklerim nerede;
şimdi ben neredeyim?
sende mi burada olacaktın?
Yok yok olmaz;
ben yanarsam yalnız yanarım,
alevi büyütmek mizacım değil,
istemedende belki sıçarmıştır kıvılcımları...
Acının yükünü taşıyan bendim,
İki gözyaşından sonra susan sen.
İşte sırf bu yüzden;
gitmek erdemdi senden.
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta