Gitmek erdemdi senden,
feda etmekti büyütülen aşkı.
giden ben olmalıydım;
çünkü sen gitseydin;
ben dayanamazdım.
ya ben kalsaydım?
kalsaydım mı?
İşte o zaman mutluluk;
sana hiç uğramazdı.
Kendini bilmek şereftir,
kendimi bilerek gittim ben senden.
Mazertlerim vardı; Çoğu haksız,azı haklı.
Savunmadım hiç,ama caymadımda.
Çünkü savrulacağım belliydi benim!
Yokuş yukarı çıkarken bu hayatı;
yanımda gel demek?
Ya çıkamazsam o yokuşu?
Senide mi sürükleyecektim benimle?
Baksana çıkamadımda zaten;
bir zamanlar-dediklerim nerede;
şimdi ben neredeyim?
sende mi burada olacaktın?
Yok yok olmaz;
ben yanarsam yalnız yanarım,
alevi büyütmek mizacım değil,
istemedende belki sıçarmıştır kıvılcımları...
Acının yükünü taşıyan bendim,
İki gözyaşından sonra susan sen.
İşte sırf bu yüzden;
gitmek erdemdi senden.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta