Susmak zamanı şimdi...
Konuşulacak herşey bitti...
Başını geriye çevirip ağır ağır...
Bakmak zamanı geriye...
Hoşçakal, veya kalma sen bilirsin tadında...
Kapatmak zamanı şimdi...
Işıl ışıl bakan gözleri...
Ve her sabah umuda bir yelken gibi...
Ve kucaklar gibi yeni doğan günü...
Açtığın mazi kokulu perdeleri bir bir...
Çıkmak zamanı şimdi...
Girmekten usandığın kapılardan...
Koşmak zamanı, hatta kaçmak zamanı...
Yakanı yırtarcasına tutan...
Gövdeni parça parça eden...
Bu duygu bulutundan...
Bilmek zamanı şimdi...
Bilmekten korktuklarını...
Uyanmak zamanı şimdi...
Gördüğün rüyalardan...
Ve çıkmalı kurduğun hayallerden...
Şşş aslında uyumak zamanı şimdi...
Uyuyunca geçecek herşey...
Dalmak zamanı gerçeklerden uykulara...
Anne karnında bir bebekle...
Doğduğuna söven adam...
Dünyaya bir tokatla ağlayan bebekle...
Sırtı delik deşik bir adam...
Gitmek zamanı şimdi...
Susarak, dönmeyerek...
Küstüm dedim ya bir kere...
Küserek işte.... Küserek...
İlkim Özkan Kalkan
Kayıt Tarihi : 30.10.2023 18:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir; çocukluğuma, yaşanması mümkünken yaşanamayanlara ve olmasına rağmen olmayan b.b.ma ithafen yazılmıştır...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!