GİTMEK DÜŞER SİZE
Aşk kalbinizde acı olmuşken, kalbiniz aklınıza başkaldırırken bir otobüs yolculuğuna çıktınız mı hiç? Gecenin karanlığına bakarken camdan, o karanlıkta kaybolduğunuzu izlediniz mi? Önünüzdeki uzun, kıvrımlı ve ışıl ışıl yol hiç bitmesin istediniz mi? Bir yığın hatıra kulağınızda şarkı olmuş sizi çağırdığında gittiniz mi o şarkılarla o diyarlara, bir masaldı bitti diyebildiniz mi içiniz sızlamadan? Acısı tatlısı sizin değil mi anıların, atabildiniz mi hafızanızdan işinize gelmeyenleri? O şarkıların eski tatları vermediğini hissettiniz mi, burulmadı mı içiniz?
Yalan olup giden sevdanıza birkaç damla gözyaşı döküp, cama yansıyan görüntünüze bakarken alıp verdiğiniz nefesle oluşan buğuya bir kalp çizersiniz parmağınızla,sonra da içine iki harf... İçinizden kendi arabamda olsaydım, açsaydım müziğin sesini sonuna kadar, bassaydım gaza, tüm camları yarılasaydım, içeri girseydi rüzgar çarpsaydı yüzüme alıp gitseydi acılarımı dersiniz.. Dersiniz de.. Öyle gitmeyeceğini de bilirsiniz o acıların. Gecenin sessizliğinde deniz kenarında durup kayalıklara oturup size göz kırpan yakamozları seyretmek istersiniz onun da tam o anda yanınızda olduğunu, titreyen vücudunuzu ısıtmak için size sarıldığını düşleyerek.
Hayallerinizin yok olup gitmesine seyirci kalışınıza, çaresizliğinize içmek istersiniz, içmek… Unutmak bir an bile olsa… Bir şarkı da siz söylemek istersiniz bağıra bağıra. Onun en sevdiği şarkıları bir çantaya koyup atmak istersiniz canınızı daha çok yakmasınlar diye.. Gururunuza aklınıza yenik düşen kalbinizi nereye atacaksınız peki? Nasıl çıkaracaksınız o kalbi bedenden ya da nasıl çıkaracaksınız o imkânsız aşkı kalbinizden? Çıkarırsanız, nasıl dayanacaksınız ziyan olduğunu görmeye öte yandan?
Yine zamandan medet umarsınız.. Ve “değerli yolcularımız…” diye başlayan cümleyle uyanırsınız. Müzik çalar stop etmiş, kulaklıklar düşmüş, sırtınız tutulmuş, yüzünüzde gözünüzden yanaklarınıza doğru kıvrımlı ince bir gerginlik hissedersiniz ki, uykuya dalmadan önce akan gözyaşınızın güzergâhıdır o. Camdaki buğudan da eser kalmamıştır. Sırt çantanızı takar, eşofmanınızı düzeltir, ayakkabılarınızın bağlarını sıkar ve yaşam yarışınıza devam edersiniz. Madem durduramıyorsunuz zamanı, madem aşkınızı yerleştiremiyorsunuz evrene kazıyarak, yazarak çizerek... Bakarak anlatamıyorsunuz gözlerinin içine derin derin madem aşkınızı. Gitmek düşer size son defa arkanıza bakıp gitmek…
Tamamını Oku
